Okres letnio – jesienny to najlepszy moment na wypoczynek. Warto się zastanowić czy nie połączyć przyjemnego z pożytecznym i podreperować zdrowie. Dobrym pomysłem jest wykorzystanie urlopu wypoczynkowego na wyjazd do sanatorium, tym bardziej że ośrodki uzdrowiskowe są zlokalizowane w najpiękniejszych zakątkach naszego kraju. Zastanówmy się więc co należy zrobić aby wyjechać do sanatorium. Kto może jechać do sanatorium? Pierwsze pytanie jakie ciśnie się na usta to: kto może jechać do sanatorium? Otóż z leczenia w sanatorium na zasadach opisanych poniżej może skorzystać każda osoba, która jest objęta powszechnym, obowiązkowym lub dobrowolnym ubezpieczeniem zdrowotnym, a także osoby, które spełniają kryterium dochodowe z art. 8 ustawy z dnia roku o pomocy społecznej jeżeli posiadają obywatelstwo polskie oraz miejsce zamieszkania na terytorium Polski. Co zrobić, żeby wyjechać? Po pierwsze: skierowanie. Należy zwrócić się do lekarza ubezpieczenia zdrowotnego - to on może wystawić skierowanie na leczenie sanatoryjne. Lekarzem ubezpieczenia zdrowotnego jest lekarz, który zawarł z Narodowym Funduszem Zdrowia umowę o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej oraz lekarz, który jest zatrudniony lub wykonuje zawód u świadczeniodawcy, z którym NFZ zawarł taką umowę. Może to więc być zarówno lekarz pracujący w państwowej przychodni, jak również w niepublicznym zakładzie opieki zdrowotnej, jeśli świadczeniodawca zawarł umowę z Narodowym Funduszem Zdrowia. Lekarz kierując pacjenta do sanatorium bierze pod uwagę jego stan zdrowia, sprawdza czy istnieją przeciwwskazania do leczenia uzdrowiskowego, a także jego wpływ na stan zdrowia pacjenta oraz dotychczasowy przebieg i wyniki leczenia uzdrowiskowego, o ile pacjent z takich świadczeń korzystał. Warto pamiętać też o tym, iż w skierowaniu lekarz może określić miejsce i rodzaj leczenia po uwzględnieniu wszystkich wskazań i przeciwwskazań. Nie są to jednak wiążące dla Narodowego Funduszu Zdrowia wytyczne. Po drugie: potwierdzenie skierowania. Gdy mamy już w ręku skierowanie do sanatorium, należy je wysłać do oddziału wojewódzkiego Narodowego Funduszu Zdrowia właściwego ze względu na adres zamieszkania pacjenta, lub oddziału NFZ właściwego ze względu na siedzibę przychodni, której lekarz wystawił skierowanie do sanatorium. Skierowanie może wysłać sam pacjent lub lekarz. Na kopercie pod adresem oddziału NFZ należy koniecznie umieścić napis: „skierowanie na leczenie uzdrowiskowe”. Skierowanie, które trafi do oddziału NFZ powinno zostać rozpatrzone w ciągu 30 dni od dnia jego złożenia. Termin ten może zostać przedłużony o kolejne 14 dni, jeśli nadesłana wraz ze skierowaniem dokumentacja medyczna będzie wymagała uzupełnienia. Narodowy Fundusz Zdrowia po otrzymaniu skierowania dokonuje tzw. potwierdzenia skierowania. Polega to na tym, iż lekarz specjalista (lekarz balneoklimatolog lub lekarz medycyny fizykalnej lub rehabilitacji medycznej) na podstawie przesłanego skierowania i dokumentacji medycznej sprawdza celowość leczenia uzdrowiskowego. Zdarza się i tak, że lekarz specjalista NFZ prosi lekarza wystawiającego skierowanie o dostarczenie dodatkowej niezbędnej dokumentacji medycznej, o jej uzupełnienie lub nawet o przeprowadzenie dodatkowych badań. Jeśli ta weryfikacja przejdzie pomyślnie, NFZ sprawdza już tylko czy w odpowiednim zakładzie leczniczym są wolne miejsca i wysyła pacjentowi potwierdzenie skierowania. W potwierdzeniu skierowania jest określony rodzaj leczenia uzdrowiskowego, jego tryb, a co ważne jest wskazane miejsce, data rozpoczęcia i czas trwania leczenia uzdrowiskowego. Jednocześnie NFZ przesyła pacjentowi informacje o zasadach dopłat do wyżywienia i zakwaterowania w sanatorium. Uwaga! potwierdzenie skierowania może być wysłane do pacjenta nawet 14 dni przed rozpoczęciem turnusu leczenia uzdrowiskowego. A co się dzieje gdy NFZ skierowania nie potwierdził? Mogą być dwie przyczyny takiej sytuacji. Po pierwsze, dzieje się tak gdy lekarz specjalista NFZ nie uznał celowości skierowania na leczenie uzdrowiskowe, lub gdy w danym momencie brak jest miejsc w odpowiednim zakładzie lecznictwa uzdrowiskowego. W tej pierwszej sytuacji Narodowy Fundusz Zdrowia zwraca skierowanie lekarzowi, który je wystawił wraz z podaniem przyczyny odmowy potwierdzenia skierowania, a także zawiadamia o tym fakcie pacjenta w terminie 30 dni od złożenia skierowania do NFZ. Natomiast w drugim przypadku, skierowanie pozostaje w placówce NFZ, jednocześnie NFZ zawiadamia pacjenta o przyczynie niepotwierdzenia skierowania. Wtedy też pacjent jest umieszczany na liście w kolejce do świadczeń leczenia uzdrowiskowego. Skierowanie pozostaje ważne przez okres 12 miesięcy. W przypadku gdyby skierowanie straciło ważność, a nie byłoby jeszcze wolnego miejsca w odpowiednim sanatorium, na wniosek Narodowego Funduszu Zdrowia lekarz kierujący jest zobowiązany zweryfikować zasadność skierowania i ponownie przekazać je do odpowiedniego oddziału NFZ. Polecane dla Ciebie kapsułki, odporność, niedobór witamin zł kapsułki zł kapsułki, odporność, cholesterol zł płyn, niedobór witamin, niedobór minerałów, odporność zł Pobyt i koszty Okres pobytu w sanatorium uzdrowiskowym zarówno dla dzieci jak i dla dorosłych wynosi 21 dni. Jeśli chodzi o koszty przejazdu do i z sanatorium to zawsze i w 100% wysokości ponosi je pacjent. Natomiast w przypadku wyżywienia i zakwaterowania osób posiadających potwierdzone skierowanie, sprawa przedstawia się następująco. Całkowicie z tych kosztów zwolnione są: dzieci i młodzież do ukończenia lat 18, a jeżeli kształcą się dalej, to do ukończenia 26 roku życia, dzieci niepełnosprawne w znacznym stopniu, a także dzieci uprawnione do renty rodzinnej; Pozostałe osoby ponoszą częściową odpłatność, a jej wysokość uzależniona jest od sezonu oraz standardu pokoju. Przy czym w odróżnieniu od wyboru terminu pobytu w sanatorium, który z góry narzuca Narodowy Fundusz Zdrowia, pacjent może sam wybrać standard pokoju, biorąc oczywiście pod uwagę możliwości panujące w danym uzdrowisku. Opłatę za pobyt pacjent wnosi zawsze przed rozpoczęciem turnusu. Dopłaty za jeden dzień pobytu (wyżywienie i zakwaterowanie) nie są wygórowane i kształtują się w granicach od 7,20 zł w pokoju wieloosobowym bez węzła sanitarnego do29 zł w pokoju jedno – osobowym z pełnym węzłem higieniczno – sanitarnym. A co w sytuacji gdy pacjent będzie zmuszony skrócić okres pobytu w sanatorium? Wtedy w niektórych sytuacjach dopłata dokonana przez pacjenta jest zwracana. Ma to miejsce, gdy skrócenie pobytu w sanatorium nastąpiło z przyczyn leżących po stronie sanatorium, z powodu choroby pacjenta, która uniemożliwia kontynuowanie pobytu w sanatorium, a także z takich przyczyn jak choroba czy śmierć najbliższego członka rodziny pacjenta. Osoby, które nie posiadają potwierdzonego przez Narodowy Fundusz Zdrowia skierowania do sanatorium również mogą skorzystać z tej formy leczenia. Muszą jednak przedstawić zaświadczenie o braku przeciwwskazań do korzystania z danego rodzaju świadczeń zdrowotnych oraz ponoszą pełną odpłatność w wysokości ustalanej przez zakład lecznictwa uzdrowiskowego. Inne formy leczenia uzdrowiskowego Obok sanatoriów uzdrowiskowych istnieją również inne formy lecznictwa uzdrowiskowego. Są to : szpitale uzdrowiskowe; przychodnie uzdrowiskowe; prewentoria uzdrowiskowe dla dzieci. Pobyt w szpitalu uzdrowiskowym jest bezpłatny, w ramach zwolnienia lekarskiego, które wystawia tenże szpital, natomiast odpowiednie skierowanie wystawia lekarz szpitala, w którym chory przebywał. Okres pobytu określa się dla dorosłych maksymalnie na 21 dni, natomiast dla dzieci – 27 dni. W niektórych przypadkach na wniosek lekarza szpitala uzdrowiskowego, leczenie w zakładzie może być przedłużone. Decyzję taką podejmuje w ciągu 2 dni Narodowy Fundusz Zdrowia. Przychodnie uzdrowiskowe to forma leczenia ambulatoryjnego, NFZ pokrywa koszty zabiegów i badań lekarskich. Na tą formę leczenia lekarz kieruje od 6 do 18 dni zabiegowych. Prewentoria uzdrowiskowe są przeznaczone dla dzieci, pobyt w nich nie wymaga dopłaty ani za wyżywienie ani za zakwaterowanie. Warto również podkreślić, iż szpitale uzdrowiskowe, a także prewentoria uzdrowiskowe dla dzieci zapewniają dzieci i młodzieży objętej obowiązkiem szkolnym warunki do nauki. Twoje sugestie Dokładamy wszelkich starań, aby podane zdjęcie i opis oferowanych produktów były aktualne, w pełni prawidłowe oraz kompletne. Jeśli widzisz błąd, poinformuj nas o tym. Zgłoś uwagi Polecane artykuły Wybieramy lekarza pierwszego kontaktu Często zastanawiamy się gdzie szukać pomocy. W razie choroby czy wypadku, kiedy możemy wezwać pogotowie, a kiedy udać się do przychodni zdrowia czy do szpitala; do którego lekarza potrzebujemy skierowanie i skąd je wziąć? Kiedy powinniśmy wybrać lekarza i pielęgniarkę? Jak możemy to zrobić? I wreszcie, jakie świadczenia w publicznej służbie zdrowia nam przysługują? Sprawdźmy, w końcu nasze zdrowie jest najważniejsze. Jak uzyskać opiekę nad osobą starszą? Każdy z nas ma rodziców i dziadków, często schorowanych i wymagających naszej troski i opieki, jednak nie zawsze możemy im zapewnić sami wszystko to, co najlepsze. Czasem mieszkamy zbyt daleko od siebie, czasem brak nam fachowej wiedzy ku temu, a czasem po prostu czujemy się bezradni i nie wiemy, co zrobić i gdzie w takiej sytuacji się zgłosić i pytać o pomoc. Choroby zawodowe Pracownicy bardzo często zapadają na choroby związane z wykonywaną pracą. Często będą to choroby uznane za choroby tzw. zawodowe. Warto więc wiedzieć, jakie obowiązki ciążą wówczas na pracodawcy oraz jakie uprawnienia przysługują pracownikowi z tego tytułu. Ból trzustki – objawy i przyczyny, jak boli trzustka? Trzustka jest narządem gruczołowym położonym w górnej części jamy brzusznej. Pełni ona w organizmie bardzo ważną funkcję – odpowiedzialna jest za produkcję soku trzustkowego, który ma w swym składzie enzymy regulujące procesy trawienne, jak również wytwarza ona insulinę i glukagon, czyli hormony wpływające na utrzymanie prawidłowego poziomu glukozy. Najczęstszą dolegliwością, którą odczuwamy przy zaburzonej pracy i chorobach trzustki, jest ból. Jakie zatem przyczyny mogą powodować ból trzustki? Pierwsza pomoc przy zawale Zawał mięśnia sercowego to martwica mięśnia sercowego spowodowana jego niedokrwieniem na skutek zamknięcia światła tętnicy wieńcowej doprowadzającej krew do serca. Do zawału mięśnia sercowego dochodzi najczęściej na skutek zamknięcia światła tętnicy wieńcowej przez blaszkę miażdżycową. Do zawału zdecydowanie częściej dochodzi u mężczyzn niż u kobiet, zwykle dotyka on osoby po 40 roku życia. Syndrom paryski – co to jest, na czym polega? Wizyta w Paryżu to dla wielu turystów spełnienie odwiecznego marzenia. Niestety, czasem potęgowane przez lata emocje, oczekiwania i wyidealizowane wyobrażenia potrafią odbić się negatywnie na zdrowiu. Przekonały się o tym osoby, które doświadczyły tajemniczego syndromu paryskiego. Paranoja indukowana (Folie a deux) – na czym polega zaburzenie psychiczne znane z filmu „Joker 2”? Wszystko wskazuje na to, że fabuła powstającego filmu „Joker 2" zbudowana zostanie wokół zaburzenia zwanego paranoją indukowaną (folie a deux). Znajomość objawów i charakterystyki tej przypadłości pozwala przewidzieć, o czym będzie opowiadała kontynuacja kinowego przeboju z 2019 roku.