Każdy potrafi rozpoznać osobę pijaną, nawet dzieci w wieku wczesnoszkolnym. A czy potrafisz określić, kto bierze narkotyki? Kto ostatnio w Twojej obecności był pod wpływem coraz łatwiej i szerzej dostępnych środków psychoaktywnych. Wbrew pozorom, nie jest to trudne na tyle, aby po zapoznaniu się z charakterystycznymi zachowaniami i stanami nie podejrzewać spożycia narkotyków. Najczęściej, na co rodzice oraz partnerzy osób uzależnionych zwracają uwagę jako pierwsze, to zmiana stylu życia – zmiana znajomych, izolowanie się od bliskich, unikanie rozmów. Oczywiście przyczyn takiego zachowania może być wiele, jak choćby stres w pracy czy natłok obowiązków w szkole, którym na początku swej narkomańskiej drogi wiele osób tłumaczy swoje zachowania. Jednak każdy stres w pracy czy w szkole mija, i wtedy życie wraca do normy. Pojawianie się kolejnych, nowych wymówek dla swojego stanu mogą wskazywać na pogłębianie się problemu narkotykowego. Inną przesłanką przemawiającą za tym, że bliski może mieć problem z narkotykami, jest posiadanie nietypowych przedmiotów. Są to szklane lufki, woreczki foliowe, folia aluminiowa w małych kawałkach lub sreberka po czekoladzie, a w końcu opalone łyżeczki i strzykawki. Kiedy istotnie problem leży w zażywaniu narkotyków, do wyżej wymienionych objawów dochodzą krótkie, tajemnicze telefony, nagłe wyjścia z domu, zaprzestanie dbania o siebie – o wygląd, odżywianie, higienę osobistą. Zmiana dobowego rytmu dnia – spanie w dzień, załatwianie spraw w nocy. Po kilku miesiącach widoczny jest spadek wagi ciała, zmiana sposobu bycia danej osoby (apatia, depresyjność lub nagłe wybuchy agresji), używanie nowych słów pochodzących z ulicznego slangu. W międzyczasie najczęściej dochodzi do utraty lub porzucenia pracy. Początkowo osoba uzależniona nie przyznaje się do tego faktu, a godziny, w których powinna pracować, spędza na organizowaniu i spożywaniu narkotyków. Mogą pojawiać się drobne kradzieże w sklepach i na ulicy. W ostateczności, kiedy już nie ma alternatywnych źródeł pieniędzy na narkotyki, dochodzi do wynoszenia z domu cenniejszych dóbr w celu zarobienia na narkotyki. Objawy zażywania narkotyków mogą być skrajnie różne, w zależności od rodzaju substancji, jaką się weźmie. Mogą to być środki pobudzające, jak amfetamina, metaamfetamina, ale też halucynogenne jak LSD. Łatwo się domyślić, że osoby przyjmujące tak różne substancje, będą się inaczej zachowywać. Dlatego w kolejnym wpisie poświęcę więcej miejsca na szczegółową charakterystykę rodzajów środków psychoaktywnych. mgr Anna Worobiej

Fot: Herzstaub / Znieczulenie ogólne sprawia, że osoba znajduje się w kontrolowanym i odwracalnym stanie nieświadomości. Dzięki narkozie nie czuje bólu podczas bolesnych i inwazyjnych procedur, a po wybudzeniu nie pamięta żadnego etapu operacji od chwili, gdy poczuła senność. Złożone działanie znieczulenia ogólnego to wynik zastosowania leków wywołujących krótkotrwałą amnezję, usypiających, znoszących reakcję na ból i rozluźniających mięśnie. Połączenie kilku różnych środków farmakologicznych przynosi doskonałe efekty, ale należy liczyć się z ryzykiem wystąpienia skutków ubocznych i powikłań. Dlaczego stosuje się znieczulenie ogólne? Współczesna medycyna dysponuje różnymi metodami znoszenia reakcji na ból, również takimi, które pozwalają na długotrwałe znieczulenie dużych partii ciała bez wprowadzania człowieka w stan uśpienia (np. znieczulenie zewnątrzoponowe). Mimo to narkoza niezmiennie cieszy się dużą popularnością. Dlaczego? Po pierwsze jest to rodzaj znieczulenia, który całkowicie blokuje odczuwanie bólu, nawet przy bardzo bolesnych procedurach chirurgicznych. Osoba poddająca się operacji nie jest w stanie przypomnieć sobie tego, co wydarzyło się na sali operacyjnej, dzięki czemu nie ma złych wspomnień lub traumy w związku z przebytym zabiegiem. Czym zajmuje się lekarz anestezjolog? Odpowiedź znajdziesz w filmie! Zobacz film: Czym zajmuje anestezjolog? Źródło: Getty Images / iStock Po drugie w przebiegu narkozy można uzyskać efekt długotrwałego, prawidłowego zwiotczenia mięśni. Stan bezruchu, w którym znajduje się znieczulony, ma kolosalne znaczenie dla bezpiecznego przebiegu operacji – nawet trudno sobie wyobrazić, jakie konsekwencje dla jego zdrowia lub życia miałyby niekontrolowane wypady kończyn w trakcie precyzyjnie wykonywanych ruchów chirurga. Kolejną zaletą znieczulenia ogólnego jest możliwość szybkiego podania leków bez konieczności podnoszenia osoby znajdującej się w pozycji leżącej. Narkoza – przebieg Wprowadzenie osoby w stan uśpienia zaczyna się od podłączenia kroplówki i podania mu dożylnie leków przeciwbólowych i nasennych. Gdy zaczną działać, lekarz wprowadza rurkę intubacyjną do tchawicy w celu zapewnienia właściwego dotlenienia organizmu i ochrony płuc przed krwią oraz innymi płynami. Przez nią znieczulona osoba będzie otrzymywała również wziewne leki znieczulające. Rurka to nie jedyna opcja – oddychać można także przez specjalną maskę, którą do twarzy pacjenta przykłada lekarz anestezjolog. Stan osoby znajdującej się w znieczuleniu ogólnym jest stale monitorowany. Czasem zachodzi bowiem konieczność podania kolejnej dawki leków, płynów, a nawet krwi na drodze transfuzji. Po zakończeniu operacji, gdy zaprzestano już aplikacji środków farmakologicznych, człowiek zaczyna się powoli wybudzać. Znieczulenie ogólne – skutki uboczne Pierwsze wrażenie po zabiegu na ogół jest niezbyt przyjemne – wiele osób odczuwa wówczas nudności (mogą pojawić się też wymioty), dokucza im senność, dreszcze oraz dyskomfort związany z przesuszeniem śluzówki jamy ustnej (ból gardła, chrypka, uczucie suchości w ustach). Często wkrótce po wybudzeniu odczuwalny staje się ból w miejscu nacięcia, ale można mu szybko zaradzić. Znieczulenie ogólne – powikłania Wbrew obiegowej opinii narkoza jest na ogół bardzo bezpieczną metodą znieczulenia, nawet u osób dotkniętych poważnymi schorzeniami. Warto uświadomić sobie, że ryzyko wystąpienia powikłań przy operacji jest bardziej związane z samą procedurą i ogólnym stanem zdrowia pacjenta niż ze znieczuleniem. Komplikacje, takie jak zapalenie płuc, uczucie zagubienia po zabiegu (zwykle u osób w starszym wieku), zawał mięśnia sercowego lub udar mózgu, są częstsze, jeśli człowiek jest dotknięty problemem otyłości, nadciśnienia lub cukrzycy. Prawdopodobieństwo wystąpienia powikłań jest większe także u palaczy i osób doświadczających objawów padaczkowych lub obturacyjnego bezdechu sennego. Szanse na bezproblemowy przebieg operacji są większe, gdy chory odpowiednio się do niego przygotował. Przygotowanie do znieczulenia ogólnego Przed zabiegiem chirurgicznym przeprowadzanym w narkozie należy zastosować się do poniższych wskazówek: Ostatni posiłek należy spożyć 6 godzin przed znieczuleniem i nie wolno przyjmować płynów później niż na 2 godziny przed operacją. Należy porozmawiać z lekarzem na temat przyjmowanych regularnie leków, opowiedzieć mu o ewentualnych alergiach na środki farmakologiczne i niepożądanych reakcjach po podaniu znieczulenia. Jeżeli pacjent stosuje leki rozrzedzające krew, na ogół powinien odstawić je przynajmniej na tydzień przed operacją, aby nie narazić się na krwotok podczas zabiegu. Nie należy spożywać czosnku ani suplementów zawierający miłorząb lub żeń-szeń. Zobacz film: Znieczulenie w czasie porodu. Źródło: O Matko Znieczulenie ogólne – przeciwwskazania Narkozy nie wykonuje się, jeśli chory zmaga się z niewydolnością krążenia, ciężkimi schorzeniami w obrębie układu oddechowego lub spodziewa się dziecka. Nawet pozornie błahe problemy zdrowotne mogą uniemożliwić zastosowanie znieczulenia ogólnego, np. gdy planowana jest narkoza, a pojawiło się przeziębienie, lekarz może zdecydować o przełożeniu terminu operacji. Zatkany nos i trudności z oddychaniem mogą bowiem zwiększyć ryzyko wystąpienia powikłań i tym samym narazić pacjenta na zagrożenie zdrowia lub życia. Znieczulenie ogólne jest teoretycznie bezpieczne, ale możliwość pojawienia się komplikacji sprawia, że zwykle korzysta się z niego przy poważniejszych zabiegach. Narkoza u dentysty może mieć wprawdzie miejsce, ale tylko w wyjątkowych sytuacjach.

jak uspokoic serce po narkotykach