Kalendarium parafii pw. św. Benedykta Opata w Chlewie 1145 najprawdopodobniej najdawniejszy zapis dotyczący Chlewa – książę kaliski Mieszko Stary uposaża klasztor cystersów w Lądzie nad Wartą nadając im w posiadanie ,,osadę targową z karczmami Chlew”. 1335 r. – pierwsza wzmianka o istnieniu parafii w Chlewie. Arcybiskup gnieźnieński Jarosław Bogoria Skotnicki przyznaje prawo dziedzicowi Krowic o imieniu Chwalibóg do prezentowania proboszczów chlewskich. 1433 r. – ks. Mikołaj z Kalisza, kanonik gnieźnieński i krakowski rozstrzyga spór o prawo patronatu nad kościołem chlewskim, patronami są Korabici. 1521 r. – księga uposażeń arcybiskupa gnieźnieńskiego Jana Łaskiego wymienia drewniany kościół w Chlewie pod wezwaniem św. Benedykta, oraz proboszcza ks. Jana Trzebińskiego. Kolatorami są Piotr Chlewski z wnukami Piotrem i Benedyktem, a także Jan Orzegała i Stanisław Rak. 1591 r. – napad na plebanię po śmierci proboszcza ks. Stanisława. Zabrano z plebanii odzież, sprzęty, żywność, bydło i konie. Następnej nocy włamano się do kościoła, skąd skradziono 15 grzywien srebra ukrytych w tabernakulum. 1606 r. – pierwsza wizytacja, poświadczona w źródłach, przeprowadzona przez ks. Macieja Dąbrowskiego, archidiakona kaliskiego – stwierdza, że dach kościoła został poważnie uszkodzony i nakazuje jego gruntowną naprawę. W opisie wyposażenia wymienia trzy ołtarze z rzeźbionymi figurami świętych oraz czwarty ustawiony na krótko przed wizytacją. 1642 r. – arcybiskup gnieźnieński Maciej Łubieński znosi parafię Gać i przyłącza do parafii Chlewo. 1719 r. – w sprawozdaniu z wizytacji zapisano, że w kościele było pięć ołtarzy: główny – stary z figurami świętych, drugi z rzeźbą św. Krzyża, trzeci ze św. Antonim, czwarty św. Józefem i piąty posrebrzany, z wizerunkiem Matki Boskiej. 1754 r. – w sprawozdaniu z wizytacji wymieniono 68 srebrnych wot, wśród nich obrączki, pierścionki i kolczyki, które były zawieszone wokół obrazu Matki Boskiej, który określony został jako ,,łaskami słynący”. 1713 r. – dziedzic Maciszewic i Domaniewa Paweł Biernacki, przeznacza na budowę nowego murowanego kościoła w Chlewie piętnaście tysięcy złotych polskich. W roku 1716 Paweł Biernacki umiera bezpotomnie. Po 60 latach procesów sądowych jego spadkobiercy oddają zapisane w testamencie pieniądze na kościół w Chlewie. 1779 r. – ks. proboszcz Jan Karwat rozpoczyna przygotowania do budowy kościoła 1788 r. – poświęcenie nowego kościół w Chlewie. Kościół początkowo jest pokryty słomą, dopiero po kilku latach Mikołaj Jabłkowski kładzie dachówkę. W 1817 Bonawentura Niemojowski, przeprowadza kolejny remont dachu kościoła, który pokryto tym razem ulepszoną dachówką karpiową. 1813 r. – w sprawozdaniu z wizytacji zapisano, że wnętrze nowego kościoła było ,,zupełnie nagie”. Nie było żadnego bocznego ołtarza, a wielki ołtarz był ,,zmyślony” i ,,wyglądał jak z tektury wykrojony”. 1823 r. – założenie cmentarza parafialnego ,,na długim polu poza wsią” przez proboszcza ks. Wincentego Sławińskiego. 1879 r. – budowa istniejącej do dziś murowanej plebanii – proboszczem jest ks. Józef Akaliński. 1883 r. – ustawienie w prezbiterium nowego ołtarza z kopią obrazu Rubensa ,,Zdjęcie z Krzyża’”. W górnej nastawie ołtarza obraz z wyobrażeniem św. Benedykta Opata – patrona parafii. 1889 r. – otoczenie kościoła drewnianym parkanem z murowanymi słupkami z dwoma metalowym bramami i furtkami. 1908 r. – uroczystość poświęcenia Domu Ludowego (nazywanego dziś ,,organistówką”) przez ówczesnego proboszcza ks. Józefa Pełczyńskiego. W latach dwudziestych mieściła się tam szkoła. I wojna światowa – Niemcy ograbiają kościół – rekwirują na potrzeby przemysłu zbrojeniowego cynowe piszczałki z organów. Dwa duże dzwony kościelne, zostały ukryte na cmentarzu grzebalnym. Wróciły na Nowy Rok 1919. W czasie wojny spłonęło też zgromadzone na podwórzu proboszczowskim (wraz z drewnianą stodołą) drewno na budowę wieży kościelnej, która miała być usytuowana z boku kościoła nad zakrystią i lożą kolatorską. 1923 – 1927 – prace przy cmentarzu grzebalnym: wycinka drzew, opasanie wałem ziemnym i rowami, ogrodzenie siatką. 1924 r. (28 września) – ks. biskup Władysław Krynicki konsekruje kościół pw. św. Benedykta Opata w Chlewie. Proboszczem jest ks. Kazimierz Jung. 1925 r. – zakup do kościoła barokowych stacji Drogi Krzyżowej. 1930 r. – wykonano istniejącą do dzisiaj polichromię. 1931 r. – remont organów (nowe piszczałki) przez Firmę Braci Jezierskich z Warszawy. 1932 r. (30 kwietnia – 8 maja) – misje prowadzone przez ojców Redemptorystów z Torunia. W czasie ich trwania rozdano ponad siedem tysięcy Komunii Św. 1932 r. (4 listopada) – kradzież i świętokradztwo w kościele. Złodzieje włamują się do kościoła i otwierają tabernakulum. Kradną monstrancję, pozłacane kielichy i relikwiarz św. Benedykta. Biskup włocławski nakazuje ,,urządzić kilkugodzinne wystawienie Najświętszego Sakramentu po skończonej sumie, na znak pokuty”. Ustanowiono stróża nocnego do pilnowania kościoła. II wojna światowa – ówczesny proboszcz ks. Kazimierz Jung służy posługą duszpasterską mieszkańcom pozamykanych okolicznych parafii. W roku 1942 w kościele w Chlewie udziela chrztu 1175 dzieciom. W czasie jednego z nabożeństw Niemcy otaczają kościół i wyłapują wychodzącą młodzież, wysyłając ją na przymusowe roboty do Rzeszy Niemieckiej. Za odmowę współpracy z Niemcami ks. Jung został usunięty z plebanii zamieszkał w chłopskiej chacie przygarnięty przez jedną z rodzin. (Plebanię zajął niemiecki żandarm.) Dotkliwie pobity przez Niemców umiera w dniu 13 lipca 1943 roku. Po jego śmierci kościół zostaje zamknięty. Od tego czasu parafianie korzystają z posługi w parafii Dębe. W siedzibie organistówki Niemcy urządzili szkołę Hitlerjugend, w której uczyła się młodzież niemieckich osiedleńców. 1945 r. (prawdopodobnie od lutego) – proboszczem w Chlewie jest Ks. Franciszek Bujalski, a od sierpnia 1946 Ks. Edward Prandota 1953 r. – projekt obecnego głównego ołtarza do kościoła zatwierdzony do realizacji przez Kurię Diecezjalną we Włocławku z obrazem Matki Bożej. 1971 r. – ogrodzono cmentarz parkanem z białej cegły. Proboszczem jest ks. Stanisław Dobies. 1975 r. (7 – 8 marca) – nawiedzenie kopii Obrazu Matki Bożej Częstochowskiej 1975 r. – Henryk Domurat z Poznania odnawia polichromię w kościele. 1987 r. – wylano posadkę i założono parkiet w kościele. Proboszczem jest ks. Jan Dominiak 1989 r. – wykonano nowe boczne ołtarze w stolarni Jana Gano w Gostyniu k. Poznania 1992 – 1993 r. – remont kościoła. Wnętrze kościoła odnawia firma Juliana Wiącka z Ostrowa Wielkopolskiego. 1995 r. (3 maja) – nawiedzenie kopii obrazu św. Józefa 1999 r. (14 – 21 listopada) – Misje święte prowadzi o. Bonawentura Górski – franciszkanin 2010 r. (24 – 25 września) – nawiedzenie kopii obrazu Matki Bożej Częstochowskiej. Proboszczem jest ks. Paweł Rogoziński. 2011 r. (4 – 11 VI) – Misje Bożego Miłosierdzia prowadzą księża Jezuici. 2019 r. (od 1 października) – proboszczem jest ks. Sławomir Kosiński